Τα μεσεγχυματικά νεοπλάσματα προέρχονται από κύτταρα μεσοδερμικής προελεύσεως, τα οποία διαφοροποιούνται προς α) συνδετικό ιστό και παράγωγά του (συνδετικό, λιπώδη, χονδρικό και οστίτη), β) ενδοθηλιακά κύτταρα, γ) μυικό ιστό (λείο και γραμμωτό).

Τα μεσεγχυματικά νεοπλάσματα προέρχονται από κύτταρα μεσοδερμικής προελεύσεως, τα οποία διαφοροποιούνται προς α) συνδετικό ιστό και παράγωγά του (συνδετικό, λιπώδη, χονδρικό και οστίτη), β) ενδοθηλιακά κύτταρα, γ) μυικό ιστό (λείο και γραμμωτό).

Τα μεσεγχυματικά νεοπλάσματα, όπως όλα τα νεοπλάσματα, διακρίνονται, ανάλγοα με την βιολογική τους συμπεριφορά, σε καλοήθη και κακοήθη (σαρκώματα). Επιπλέον, μια μεγάλη κατηγορία των μεσεγχυματικών νεοπλασμάτων χαρακτηρίζεται από την τάση να υποτροπιάζουν τοπικά, συχνά επανειλημμένα, χωρίς να μεθίστανται. Αυτή η βιολογική συμπεριφορά χαρακτηρίζει τα ενδιάμεσης κακοήθειας νεοπλάσματα. Παραδείγματα τέτοιων μεσεγχυματικών όγκων αποτελούν οι ινωματώσεις, μερικά ινο-ιστιοκυτταρικά νεοπλάσματα και το αιμαγγειοενδοθηλίωμα. Αν και μερικά σαρκώματα μακροσκοπικά φαίνονται να είναι καλά περιγεγραμμένα, στην πραγματικότητα στερούνται κάψης και μικροσκοπικά διηθούν τους παρακείμενους ιστούς ή / και όργανα με την μορφή προσεκβολών που εκτείνονται πέρα από την κυρίως μάζα του όγκου. Η αφαίρεσή τους απαιτεί ευρεία εκτομή (δηλ. με ευρύ περιθώριο υγιών ιστών ή συμφυόμενων οργάνων). Μεθίστανται κατά κανόνα αιμοτογενώς.

Παρασκευάσματα

1. Λίπωμα: το λίπωμα είναι το συνηθέστερο καλοηθές μεσεγχυματικό νεόπλασμα. Τα νεοπλασματικά κύτταρα διαφοροποιούνται προς λιπώδη κύτταρα και ο όγκος ιστολογικά μοιάζει με ώριμο λιπώδη ιστό.
2. Λιποσάρκωμα: κακόηθες νεόπλασμα του οποίου τα νεοπλασματικά κύτταρα μορφολογικά και λειτουργικά διαφοροποιούνται προς λιποκύτταρα. Στην συγκεκριμένη περίπτωση η διαφοροποίηση αυτή εκδηλώνεται με την μορφή των λιποβλαστών, κακοήθων κυττάρων με ένα ή περισσότερα κενοτόπια (λιπιδίων) στο κυτταρόπλασμα.
3. Λειομύωμα: καλόηθες μεσεγχυματικό νεόπλασμα, του οποίου τα κύτταρα εμφανίζουν διαφοροποίηση προς λεία μυικά κύτταρα. Ο όγκος δεν έχει κάψα, έχει όμως ομαλή παρυφή και δεν διηθεί παρακείμενους φυσιολογικούς ιστούς. Τα νεοπλασματικά κύτταρα οργανώνονται σε παράλληλες δεσμίδες (όπως και ο φυσιολογικός λείος μυικός ιστός), οι οποίες διαπλέκονται μεταξύ τους. Χαρακτηριστική είναι η απουσία νεκρώσεως, πολυμορφίας και μιτωτικής δραστηριότητας, στοιχεία που παρατηρούνται στο λειομυοσάρκωμα.
4. Λειομυοσάρκωμα: κακόηθες μεσεγχυματικό νεόπλασμα, του οποίου τα κύτταρα διαφοροποιούναι προς λεία μυικά κύτταρα. Όπως και στο λειομύωμα, τα κύτταρα είναι ατρακτοειδή, σε διαπλεκόμενες δεσμίδες. Τα κυτταρολογικά χαρακτηριστικά ενός κακοήθους νεοπλάσματος είναι έκδηλα σε αυτή την περίπτωση: μεγάλη πυρηνική πολυμορφία, μιτωτική δραστηριότητς, συχνά με ανώμαλες μιτώσεις και νέκρωση.
5. Αιμαγγείωμα: καλόηθες νεόπλασμα, του οποίου τα νεοπλασματικά κύτταρα εμφανίζουν ενδοθηλιακή διαφοροποίηση και επενδύουν αγγειακούς χώρους μέσα στους οποίους κυκλοφορεί αίμα. Οι αγγειακοί χώροι μπορεί να είναι διατεταμένοι, αναστομούμενοι ή μικροί «τριχοειδικοί» (τριχοειδές αιμαγγείωμα).

Πηγή: Αν.Καθηγ. Ε. Καΐρη – Αν. Καθηγ. Π. Κορκολοπούλου – Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών – Ιατρική Σχολή