Το φαινόμενο Raynaud χαρακτηρίζεται από την «τριφασική αντίδραση χρώματος» των δακτύλων των χεριών, σπανιότερα των ποδιών, που προκαλείται από αγγειακό σπασμό.

Το φαινόμενο Raynaud χαρακτηρίζεται από την «τριφασική αντίδραση χρώματος» των δακτύλων των χεριών, σπανιότερα των ποδιών, που προκαλείται από αγγειακό σπασμό. Ο σπασμός αυτός προκαλεί μία αρχική χλομάδα (τα δάκτυλα ασπρίζουν), κατόπιν γίνονται ωχρά (κυάνωση) και τελικά ακολουθεί μια ερυθρότητα (επιστροφή της ροής του αίματος με αγγειοδιαστολή και υποχώρηση του σπασμού). Το φαινόμενο Raynaud είναι συχνά πρωτοπαθές και αφορά νέες γυναίκες με ήπια συμπτώματα, τα οποία παρατηρούνται όταν τα χέρια ή τα πόδια εκτίθενται στο κρύο.

Το φαινόμενο Raynaud’s μπορεί να είναι και δευτερογενές και να σχετίζεται με παθήσεις του κολλαγόνου (π.χ. συστηματικός ερυθηματώδης λύκος, σκληρόδερμα, δερματομυοσίτιδα και πολυαρτηρίτιδα), με αυξημένη αιμοπηκτικότητα και σπανιότερα με ευαισθησία σε ορισμένα φάρμακα (π.χ. εργοταμίνη, β-αναστολείς κ.ά.).

Γενικά η πάθηση Raynaud θεωρείται καλοήθης και τα συμπτώματα είναι στις περισσότερες περιπτώσεις ήπια. Πολύ σπάνια οι κρίσεις είναι βαριές και συχνές με αποτέλεσμα να προκαλέσουν έλκη και νεκρώσεις των δακτύλων.

Η θεραπεία είναι προληπτική και συμπεριλαμβάνει την άσκηση (βελτίωση της γενικής κυκλοφορίας), αποφυγή του κρύου (γάντια, συσκευές θέρμανσης χεριών και ποδιών) και διακοπή του καπνίσματος, διότι η νικοτίνη συμβάλλει στον σπασμό των αγγείων. Σε ορισμένους ασθενείς η χορήγηση αγγειοδιασταλτικών φαρμάκων (ανταγωνιστών του ασβεστίου π.χ. νιφεδιπίνη) μπορεί να είναι ωφέλιμη.

Πηγή: Δρ. Νικόλαος Φασιάδης